Perfumy z heliotropem. Heliotrop ( Heliotropium) jest rodzajem roślin wieloletnich należących do rodziny ogórecznikowatych , zwanych także szorstkolistnych ( Boraginaceae Juss ). Nazwa „heliotropium”, pochodząca z łaciny, oznacza roślinę podążającą za słońcem ( helios - słońce, tropos - podążający). Istnieje ok. 250-300 purpurowy chwast w zbożu - krzyżówka. Lista słów najlepiej pasujących do określenia "purpurowy chwast w zbożu": KĄKOL CHABER PERZ OSET MAK MAKI MODRAK BŁAWATEK OWIES CHABRY ZIELSKO ZIELE GOŹDZIENIEC FEZ BŁAWATKI ŻYTO KOMOSA PLEWA SKRZYP ŹDŹBŁO. Słowo. Hasło krzyżówkowe „chwast zbożowy o purpurowych kwiatach” w leksykonie szaradzisty. W naszym słowniku krzyżówkowym dla wyrażenia chwast zbożowy o purpurowych kwiatach znajduje się tylko 1 definicja do krzyżówek. Definicje te podzielone zostały na 1 grupę znaczeniową. roślina o purpurowych kwiatach wyrastających z kątów liści: 63: rysunek uwidaczniający organy wewnętrzne człowieka prześwietlonego promieniami Roentgena: 92: rzecz osobliwa, niezwykła, oryginalna: 38: rzeka we wschodniej Azji: 24: roślina zielna o kwiatach pojedynczych w kątach liści lub groniasto skupionych na szczycie pędu: 99 purpurowy chwast zbożowy - krzyżówka. Lista słów najlepiej pasujących do określenia "purpurowy chwast zbożowy": KĄKOL CHABER OWIES PLEWA ZIELE BŁAWATEK MIOTŁA GOŹDZIENIEC FEZ IGLICA ŻYTO ŹDŹBŁO PSZENIEC MIETLICA BŁAWATKI PERZ OSET INKA SORGO NAPARSTNICA. Słowo. Określenie. Trudność. Autor. RYŻ. zbożowy składnik pilawu. pospolity chwast ★★★ BIZON: pol. kombajn zbożowy ★★★ DYZMA: zbożowy prezes ★★★★ sylwek: PLEWA: zbożowy "odrzut" ★★★ RDEST: chwast o drobnych kwiatach zebranych w kwiatostany ★★★ SILOS: zbożowy lub rakietowy ★★★ WOŁEK zbożowy, szkodnik magazynów ★★★ BLEKOT: trujący chwast ★★★★ CHABER . Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy redakcji źródła | przypisy tłumacza Według kwalifikatora: wszystkie | angielski, angielskie | arabski | architektura | astronomia | białoruski | biologia, biologiczny | bez liczby pojedynczej | botanika | chemiczny | chiński | czeski | dawne | ekonomiczny | fizyka | francuski | geografia, geograficzny | geologia | grecki | gwara, gwarowe | hebrajski | historia, historyczny | hiszpański | łacina, łacińskie | literacki, literatura | liczba mnoga | medyczne | mineralogia | mitologia | mitologia germańska | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | nieodmienny | niemiecki | poetyckie | pogardliwe | portugalski | potocznie | przestarzałe | regionalne | religijny, religioznawstwo | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | staropolskie | teatralny | turecki | ukraiński | węgierski | włoski | wojskowy | żartobliwie | żeglarskie Według języka: wszystkie | English | français | Deutsch | lietuvių | polski Znaleziono 10045 przypisów. Как грустно, туманно кругом,Тосклив, безотраден мой путь,А прошлое кажется сном,Томит наболевшую грудь! Ямщик, не гони лошадей!Мне некуда больше спешить,Мне некого больше любить,Ямщик, не гони лошадей! Как жажду средь мрачных равнинИзмену забыть и любовь,Но память, мой злой властелин,Всё будит минувшее вновь! Всё было лишь ложь и обман…Прощай, и мечты и покой!А боль незакрывшихся ранОстанется вечно со мной! [przypis edytorski]κατὰ δύναμιν (gr.) — stosownie do zdolności, potencjału, możliwości. [przypis edytorski]κατ ' αναλογίαν (gr.) — przez analogię. [przypis edytorski]κατά τι, relative — względnie, w odniesieniu do czegoś. [przypis edytorski]κατ' εξοχήν (gr.) — w całym tego słowa znaczeniu. [przypis edytorski]κατ' εξοχην (gr.) — w większości, głównie; w pełnym tego słowa znaczeniu. [przypis edytorski]κατ' εξοχήν (gr.) — wybitnie, w całym tego słowa znaczeniu. [przypis edytorski]κέρδος ἔγωγε λέγω (gr.) — (sądzę, że) dla mnie jest zyskiem; por. Platon, Apologia Sokratesa, 40e. [przypis edytorski]κῶμος, „rozpustna biesiada” — komos (κῶμος) to w starożytnej Grecji wesoła procesja ze śpiewem, częsty element świąt na cześć Dionizosa, czyli pochód, a nie biesiada (uczta). [przypis edytorski]kądziel (daw.) — linia żeńska rodziny. [przypis edytorski]kądzielnik a. prządki — wiejskie spotkanie w jednym domu, podczas którego kobiety przędły, wyszywały, robiły na drutach itp.; młode dziewczyny zwykle zbierały się osobno, przychodzili tam także młodzi kawalerowie, korzystając z okazji do rozmów, żartów i zalotów. [przypis edytorski]kądziel — pęk lnu, konopi albo wełny przygotowanej do przędzenia, umocowany na przęślicy lub kołowrotku. [przypis edytorski]kądziel — pęk lnu, konopi lub wełny przygotowany do przędzenia. [przypis edytorski]kądziel — pęk włókien do przędzenia; najczęściej włókna lnu, konopii lub wełny, które następnie przędzie się, skręcając z nich nić. [przypis edytorski]kądziel — pęk włókien do przędzenia nici.. [przypis edytorski]kądziel — pęk włókien do przędzenia nici. [przypis edytorski]kądziel — pęk włókien do przędzenia. [przypis edytorski]kądziel — pęk włókien przygotowanych do przędzenia, daw. symbol płci żeńskiej. [przypis edytorski]kądziel — pęk włókien przygotowanych do przędzenia. [przypis edytorski]kądziel — pęk włókien z lnu, konopi lub wełny przygotowany do przędzenia nici. [przypis edytorski]kądziel — pęk włókna do przędzenia. [przypis edytorski]kądziel — pęk włókna, przygotowany do przędzenia. [przypis edytorski]kądziel — włókno przygotowane do przędzenia. [przypis edytorski]kądziołka — zdr. od kądziel: pęk włókien przygotowanych do przędzenia. [przypis edytorski]kąkol — chwast. [przypis edytorski]kąkol — chwast rosnący w zbożu. [przypis edytorski]kąkol — chwast zbożowy o purpurowych kwiatach i trujących nasionach. [przypis redakcyjny]kąkol — chwast zbożowy. [przypis edytorski]kąkol — gatunek goździka. [przypis edytorski]kąkol polny — jednoroczny chwast (z rodziny goździkowatych) o czerwonych kwiatach i trujących nasionach, rosnący głównie w zbożach. [przypis edytorski]Kálmán, Imre (1882–1953) — węgierski kompozytor operetkowy, przedstawiciel II operetki wiedeńskiej. [przypis edytorski]ką mačija — ką padeda, gelbsti. [przypis edytorski]Kâma — Kāmadeva, bóstwo hinduskie będące uosobieniem pożądania, szczególnie miłosnego; pojmowane, podobnie jak Eros w mit. gr., jako pierwotna, boska i stwórcza siła kosmosu. [przypis edytorski]kąpają się — dziś popr. forma: kąpią się. [przypis edytorski]kąpielówka — dziś: kąpielówki, strój do pływania. [przypis edytorski]Kąpielowy Przewodnik — książka Christophera Ansteya (1724–1802). [przypis edytorski]kąpiołka — zdrobnienie od „kąpiel”. [przypis edytorski]kąpiołka — zdrob. od kąpiel. [przypis edytorski]ką šviną — po šviną. [przypis redakcyjny]kątorze — dosłownie: ropucho. [przypis autorski]Ką Vilniuj tur ir Trakuos’ pasistatęs. — Trakai su dviem tvirtynėmis, iš kurių viena išstatyta ant ežero salos, buvo Kęstučio sostapile [sostapilė — pilis, kurioje buvo valdovo sostas. red. WL.], o paskiaus buveine Vytauto. [przypis autorski]ka a. kaj (gw.) — gdzie. [przypis edytorski]kaama — właśc. bawolec krowi, duży przeżuwacz z Afryki Śr. i Płd. o rogach w kształcie liry. [przypis edytorski]Kaas, Ludwig (1881–1952) — ksiądz katolicki, przewodniczący partii Centrum, przeciwnik nazizmu. Od 1933 r. na emigracji w Rzymie, współpracował przy powstaniu encykliki papieża Piusa XI Mit brennender Sorge odnoszącej się krytycznie do sytuacji Kościoła w III Rzeszy. [przypis edytorski]kabab (hebr.) — kebab, bliskowschodnia potrawa z pieczonego na rożnie mięsa, szaszłyk; w kuchni tureckiej: potrawa ze skrawków mięsa odkrawanych z baraniny na rożnie, podawanych z surówką. [przypis edytorski]kabak (ros. кабак) — karczma, spelunka. [przypis edytorski]Kabała Maszjat (właśc. Kabała maassit) — najwyższa część Kabały, ucząca za pomocą kombinowania liter i wyrazów cuda czynić i tajemnice odgadywać. Kabała Maszjat. [przypis autorski]Kabała — mistyczna doktryna judaistyczna, na której oparty był m. in. ruch chasydzki. [przypis edytorski]kabała — mistyczna nauka w judaizmie, powstała w średniowieczu; kabaliści stosowali w swych dociekaniach kombinacje liczb i liter, którym przypisywali głębsze znaczenie. Do Kabały rozumianej jako zbiór tekstów napisanych w duchu mistycyzmu zaliczają się: Zohar (Blask), Tefer jeciva (Księga Stworzenia) oraz Echachaim (Drzewo Życia). [przypis edytorski]kabała — mistyczna nauka w judaizmie, powstała w średniowieczu; kabaliści stosowali w swych dociekaniach kombinacje liczb i liter, którym przypisywali głębsze znaczenie. [przypis edytorski]Kabała — mistyczne księgi żydowskie, Zohar — Blask i Tefer jeciva — Księga Stworzenia, oraz Echachaim — Drzewo Życia. [przypis edytorski]Kabała — mistyczne księgi żydowskie: Zohar (tj. Blask) i Tefer jeciva (tj. Księga Stworzenia), oraz Echachaim (tj. Drzewo Życia). [przypis edytorski]kabała — mistyka, ezoteryka. [przypis edytorski]kabała — tu ogólnie: wróżba. [przypis edytorski]kabała — tu: problemy. [przypis edytorski]kabała — tu: wróżba. [przypis edytorski]kabała — tu: wróżba z kart. [przypis edytorski]kabała — tu: wróżby z kart. [przypis edytorski]kabała — tu: wróżenie z kart, z ręki, itp. [przypis edytorski]kabała — wróżba z kart tarota. [przypis redakcyjny]kabały (z hebr.) — tu: knowania, trudności. [przypis redakcyjny]kabalarka — kobieta umiejąca stawiać kabałę. [przypis edytorski]kabalarka — tu: wróżka. [przypis edytorski]kabalarka — wróżka tworząca swoje przepowiednie z użyciem symboliki pochodzącej z Kabały, systemu filozofii żydowskiej. [przypis edytorski]kabalista — znawca kabały. [przypis edytorski]kabalista — znawca Kabały, to jest mistycznej doktryny judaistycznej, na której oparty był m. in. ruch chasydzki. [przypis edytorski]kabalistyczne słowa — kabała: żydowska mistyczna filozofia religii w średniowieczu. Kabaliści stosowali w swych dociekaniach kombinacje liczb i liter, którym przypisywali głębsze znaczenie. [przypis redakcyjny]kabalistyczne słowo — kabała: żydowska mistyczna filozofia religii w średniowieczu. Kabaliści stosowali w swych dociekaniach kombinacje liczb i liter, którym przypisywali głębsze znaczenie. [przypis edytorski]kabalistyczny — tu: magiczny, zagadkowy. [przypis edytorski]kabanka (neol., z fr. cabane) — chatka. [przypis edytorski]kabanos — tu: kubańskie cygaro; od nazwy gatunku cygar Cabanos. [przypis edytorski]kaban (ukr.) — wieprz. [przypis edytorski]Kabaret szalony — wiersz ten napisany był jako ilustracja do obrazu K. Sichulskiego, zawieszonego w sali kawiarni Michalika. Obraz przedstawiał szaloną jazdę uczestników Zielonego Balonika na księżyc, gdzie wita ich mistrz Twardowski w kontuszu i przy szabli. Wiersz zawiera żartobliwe aluzje do uczestników pogoni oraz do krakowskich wydarzeń w zakresie kulturalno-artystycznym. [przypis redakcyjny]kabat (daw.) — krótki kaftan. [przypis edytorski]kabat (daw.) — kurtka, kaftan. [przypis edytorski]kabat (daw.) — płaszcz. [przypis edytorski]kabatek (starop.) — kaftanik, suknia spodnia. [przypis redakcyjny]kabatki rzeżą (starop.) — sukna przykrawać każą. [przypis redakcyjny]kabat — rodzaj surduta, ubranie robocze. [przypis edytorski]kabat (starop.) — kaftan. [przypis redakcyjny]kabat — surdut. [przypis edytorski]kabat — wcięta w pasie kurtka czerwona albo jasnobłękitna, z dwiema fałdami z tyłu, niekiedy naszywana. [przypis redakcyjny]kab (białorus.) — żeby, aby; oby, bodaj. [przypis edytorski]kab (białorus.) — żeby. [przypis edytorski]kabel — jednostka odległości stosowana w nawigacji, równa ok. 200 m. [przypis edytorski]kabel — jednostka odległości stosowana w nawigacji; tu: kabel amerykański równy ok. 220 m. [przypis edytorski]kabestan — wciągarka o bębnie ustawionym pionowo; urządzenie służące na statku do wciągania na pokład cum, łańcuchów kotwicznych, napinania lin itp. [przypis edytorski]Kab hetak czorci (białorus.) — żeby tak czarci. [przypis edytorski]kabinet — daw. mebel z otwieranym pulpitem i licznymi szufladkami. Miał formę małej, dwuczęściowej szafki. [przypis edytorski]kabintojas — mėžėjas. [przypis edytorski]Kabirowie (mit. gr.) — bóstwa płodności; uchodzili za zamieszkujących wewnątrz Ziemi; przedstawiani w postaci karłów, a określani jako „wielcy”. [przypis edytorski]Kabirowie (mit. litew.) — duchy podziemne. [Kabiróm — dziś popr. forma C. lm: Kabirom. Red. WL]. [przypis autorski]Kabirowie (mit.) — staroż. bóstwa, pochodzące zapewne z Azji Mniejszej, przez Greków czczone gł. na wyspie Lemnos i Samotrace; utożsamiane z karłowatymi synami egip. boga Ptaha. [przypis edytorski]Kabirowie — tajemnicze bóstwa fenickie, czczone i przez Greków; za czasów Goethego badacze mitologii nie byli w stanie ustalić ich liczby. [przypis edytorski]Kab jeho (białorus.) — bodaj go. [przypis edytorski]Kab jeho wołki zduszyły… (białorus.) — bodaj go wilki udusiły… [przypis edytorski]Kab jemu kości pokruciło… Kab jego paralusz naruszył — Bodaj mu kości pokręciło… Bodaj go paraliż naruszył. [przypis edytorski]kabłączasty (daw.) — krzywy, wygięty w kabłąk. [przypis edytorski]kabłąk — przedmiot zakrzywiony, wygięty w łuk. [przypis edytorski]kabłąk — tu: łuk. [przypis edytorski] Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy redakcji źródła | przypisy tłumacza Według kwalifikatora: wszystkie | bez liczby pojedynczej | czeski | dawne | francuski | grecki | gwara, gwarowe | hebrajski | hiszpański | łacina, łacińskie | liczba mnoga | mitologia grecka | mitologia rzymska | niemiecki | przestarzałe | rosyjski | staropolskie | turecki | ukraiński | węgierski | włoski Według języka: wszystkie | English | français | lietuvių | polski Znaleziono 1795 przypisów. kąkol — chwast zbożowy o purpurowych kwiatach i trujących nasionach. [przypis redakcyjny]ką šviną — po šviną. [przypis redakcyjny]kabała — wróżba z kart tarota. [przypis redakcyjny]kabały (z hebr.) — tu: knowania, trudności. [przypis redakcyjny]kabalistyczne słowa — kabała: żydowska mistyczna filozofia religii w średniowieczu. Kabaliści stosowali w swych dociekaniach kombinacje liczb i liter, którym przypisywali głębsze znaczenie. [przypis redakcyjny]Kabaret szalony — wiersz ten napisany był jako ilustracja do obrazu K. Sichulskiego, zawieszonego w sali kawiarni Michalika. Obraz przedstawiał szaloną jazdę uczestników Zielonego Balonika na księżyc, gdzie wita ich mistrz Twardowski w kontuszu i przy szabli. Wiersz zawiera żartobliwe aluzje do uczestników pogoni oraz do krakowskich wydarzeń w zakresie kulturalno-artystycznym. [przypis redakcyjny]kabatek (starop.) — kaftanik, suknia spodnia. [przypis redakcyjny]kabatki rzeżą (starop.) — sukna przykrawać każą. [przypis redakcyjny]kabat (starop.) — kaftan. [przypis redakcyjny]kabat — wcięta w pasie kurtka czerwona albo jasnobłękitna, z dwiema fałdami z tyłu, niekiedy naszywana. [przypis redakcyjny]kabriolet (fr. cabriolet) — lekki dwukołowy jednokonny wózek. [przypis redakcyjny]kabyśwa (gw.) — gdzie byśmy (ka: gdzie, śwa: -śmy, końcówka tzw. liczby podwójnej). [przypis redakcyjny]kacapski — pogardliwie: rosyjski. [przypis redakcyjny]kacerny (daw.) — haniebny, srogi. [przypis redakcyjny]kacerny — okrutny. [przypis redakcyjny]kacerz (z gr. za pośred. niem.) — zwolennik nauki chrześcijańskiej odmiennej od katolicyzmu. [przypis redakcyjny]kacha — ils mangent à la fin de leur repas de l'orge mondée assaisonnée de beurre, ce qu'ils nomment kacha (Beauplan). [przypis redakcyjny]kacyk (z hiszp. cacique: meksykański władca tubylczy) — pomniejszy samowładca barbarzyński. [przypis redakcyjny]kadencja — okres urzędowania. [przypis redakcyjny]kadencyj — [daw. czasu urzędowania. [przypis redakcyjny]Kadmos — mąż Harmonii, uchodził za założyciela Kadmei, czyli Teb w Beocji. [przypis redakcyjny]kaduceus (z łac.; mit. gr.) — laska Hermesa, przewodnika dusz zmarłych w ich drodze do Hadesu, także jako herolda i posła Zeusa, również boga handlu. Laseczka Hermesa, w oplocie dwóch wężów, była skrzydlata. Tu ironicznie: jako symbol przewodnictwa ideowego, politycznego. Komentatorzy zwracają uwagę na później powstały portret R. Starzewskiego pędzla Jacka Malczewskiego, z kaduceuszem uwieńczonym główką Stanisława Koźmiana, jednego z przywódców krakowskich „stańczyków”. [przypis redakcyjny]kaduk — bies, licho. [przypis redakcyjny]kaduk — spadek bezdziedziczny, prawo dziedziczenia takich dóbr. [przypis redakcyjny]kaduk (z łac.) — majętność, która po bezpotomnej śmierci właściciela przechodziła na własność skarbu i należała do rozdawnictwa królewskiego. [przypis redakcyjny]kafel (niem. Kachel) — tu: miska do mielenia tabaki. [przypis redakcyjny]kafenhauzy — kawiarnie. [przypis redakcyjny]Kafron — wyrazu „Kafron” nie zna oryginał. [przypis redakcyjny]Kafrowie — nazwa nadana przez Arabów pd. i wsch. afrykańskim ludom Bantu. [przypis redakcyjny]kaftan — noszony pod sukmaną (kierezją) żupanik z rękawami, granatowy na czerwonej podszewce, naszywany frędzlami i metalowymi guziczkami. [przypis redakcyjny]kahalnej — gminnej; kahał (z hebr. Qahal: zebranie, wiec, rada) — rada gminy żydowskiej. [przypis redakcyjny]Kahamlik — rzeka na środkowowschodniej Ukrainie, na lewym brzegu Dniepru. [przypis redakcyjny]Kaina — tak nazwana część ostatniego kręgu piekła, gdzie są karani zabójce i zdrajce swoich krewnych i powinowatych. W czasie kiedy Dante tę pieśń napisał, prawdopodobnie Jan Maletasta żył jeszcze. [przypis redakcyjny]kajet — zeszyt. [przypis redakcyjny]Kajfasz — według Ewangelii arcykapłan żydowski, który wydał wyrok skazujący na śmierć Chrystusa. [przypis redakcyjny]kajsi (gw.) — gdzieś. [przypis redakcyjny]Kajus — Caius Julius Cezar. [przypis redakcyjny]Kajusz — cesarz rzymski Kaligula. [przypis redakcyjny]kakawelo — wyraz nienotowany w słownikach. [przypis redakcyjny]kakogejtona (…) tin'enchoron — chcąc słowa te, jak i inne dalsze zrozumieć, koniecznie trzeba zajrzeć do oryginału, gdyż wyrazy greckie w takiej (niestety) pisowni muszą być niezrozumiałe. [przypis redakcyjny]kałamajkowy — a. kalamajkowy — z tkaniny wełnianej. [przypis redakcyjny]kałamaszka — odkryty jednokonny pojazd czterokołowy bez resorów, używany na Kresach w XVII i XVIII w. Drewniane koła osadzone były na drewnianej osi, którą smarowano mazią w celu zmniejszenia oporów. [przypis redakcyjny]kała — panna na wydaniu lub narzeczona. [przypis redakcyjny]kałauz (daw., z tur.) — przewodnik. [przypis redakcyjny]kałauz — przewodnik. [przypis redakcyjny]kałauz (tur.) — przewodnik. [przypis redakcyjny]kałauz (z tur.) — przewodnik; kałauzować: odprowadzać pod strażą. [przypis redakcyjny]kałauz (z tur.) — przewodnik. [przypis redakcyjny]kałkan (z tur.) — tarcza okrągła. [przypis redakcyjny]kałmuk — koń kałmucki. Kałmucy, szczep mongolski koczujący w guberni astrachańskiej, trudnili się hodowlą koni. [przypis redakcyjny]Kałusz — miasto między Stryjem a Stanisławowem, gdzie hetman Sobieski rozgromił kilkutysięczną ordę. [przypis redakcyjny]kałuz (daw.) — przewodnik. [przypis redakcyjny]Kalabry — Kalabrowie, mieszkańcy Kalabrii, krainy w południowych Włoszech. [przypis redakcyjny]Kalandr — Gian-Giacobo Calandra, Mantuańczyk, pisał prozą o miłości. [przypis redakcyjny]Kalaona — Calaon, zamek w okolicy Padwy. [przypis redakcyjny]Kalasancjusz, Józef, właśc. Kalasanty 1556–1648) — urodzony w Hiszpanii założyciel zakonu pijarów. [przypis redakcyjny]Kalatrawa — miasto w Kastylii nad rzeką Guadianą (w Hiszpanii). [przypis redakcyjny]kalefaktor (z łac.) — sługa szkolny. [przypis redakcyjny]kalendarz gotajski — właśc. „Almanach Gotajski” („Almanach de Gotha”), rocznik genealogiczny wydawany w niem. mieście Gotha od 1763 r.; czasopismo publikowało genealogie rodzin panujących, arystokracji oraz szlachty (z podziałem na szlachtę z urodzenia i z nadania), a także informacje ogólne istotne w dyplomacji (zarówno o rodzinach jak o poszczególnych krajach). [przypis redakcyjny]kalendarz — kalendarze XVIII-wieczne celowały w przepowiedniach pogody oraz wszelkich klęsk żywiołowych, wpływu ciał niebieskich na losy i zdrowie ludzi, wieściły różne nadzwyczajne przypadki; kalendarze były przedmiotem ostrej krytyki ludzi oświecenia. [przypis redakcyjny]kalenica — zwieńczenie strzechy, umocnione drewnianymi kozłami; do niedawna często znajdowały się tam gniazda bocianie (stąd obraz w metaforze Poety). [przypis redakcyjny]Kales — miasto portowe Calais we Francji. [przypis redakcyjny]kaleta (starop.) — worek. [przypis redakcyjny]Kali — Cagli, miejscowość na wsch. stokach Apeninu. [przypis redakcyjny]Kalidońskie lasy — szkockie; Szkocja nazywała się w starożytności Kaledonią. [przypis redakcyjny]Kalif Ali — następca Mahomeda; spowodował rozdział Mahometan na alidów i szyitów. [przypis redakcyjny]Kaligorant — olbrzym i ludożerca. [przypis redakcyjny]Kalinowski, Jakub — łowczy podolski. [przypis redakcyjny]Kalinowski, Marcin herbu Kalinowa (1605–1652) — hetman polny koronny, wojewoda czernihowski, zginął w bitwie pod Batohem (1652). [przypis redakcyjny]kaliszan (z niem. Kalteschale) — napój chłodzący. [przypis redakcyjny]Kalkanin — Celio Calcagnini, profesor poetyki w uniwersytecie ferarskim. [przypis redakcyjny]kalkulowali — obliczali, miarkowali. [przypis redakcyjny]Kallimachus — uczony grecki z III w. przed Chr., napisał Hymn na Cercerę. [przypis redakcyjny]Kalnik — miasto nad Sobią na Ukrainie w daw. powiecie winnickim. Sobieski 21 października rozbił tu ordę tatarską. [przypis redakcyjny]Kaloander — aluzja do bohatera popularnego wówczas romansu włoskiego poety Giovanni Ambrogio Mariniego pt. Calloandro sconosciuto (1640), przetłumaczonego na język polski, którego pełny tytuł brzmi: Kolloander wierny Leonildzie przyjaźni dotrzymujący, przy różnych nienawiści wojennych awanturach i przypadkach, z okazji niedotrzymania słowa między Poliartem, cesarzem konstantynopolitańskim, Enceladona synem, i między Tygryndą, królową trabizońską, Tygranora króla córką, albo historia polityczna, kawalerskie ich dzielności i skrytą miłość przez Hymeneusz dożywotniej przyjaźni między nimi zakończone opisująca. O romansach pisał Krasicki w Zbiorze potrzebn. wiad.: „rodzaj ten pisma, zbyt teraz rozpleniony zabawką momentalną, nie nadgradza nieskończonego uszczerbku w obyczajach młodzieży”. [przypis redakcyjny]Kalpa — Herakles na wyprawie po woły Gerionesa wbił dwa słupy jeden po stronie europejskiej, Kalpe, drugi w Afryce, Abila, nad Cieśniną Gibraltarską, która jego dopiero miała być dziełem. [przypis redakcyjny]Kalpa — przylądek, jeden ze słupów Herkulesa na brzegu europejskim; dziś Gibraltar. [przypis redakcyjny]kalumnią — oszczerstwo, obelgę. [przypis redakcyjny]kalumnia — potwarz. [przypis redakcyjny]kalumnie — obelgi, zelżenia. [przypis redakcyjny]kalwakata a. kawalkata (z wł.) — orszak konny. [przypis redakcyjny]kalwakata, właśc. kawalkata (z wł.) — orszak konny, gromada. [przypis redakcyjny]kalwaria — miejsce cierpienia; z łac. Calvaria, gr. Golgota: Miejsce Czaszki, miejsce kaźni, gdzie ukrzyżowano Jezusa. [przypis redakcyjny]kalwin — protestant, wyznawca doktryny Kalwina. [przypis redakcyjny]kamaryla (z hiszp.) — tu: „godna kompania”, klika. [przypis redakcyjny]kamcha (daw.) — adamaszek, atłas. [przypis redakcyjny]kameduł — członek zakonu o surowej regule, zobowiązany do umartwień i długotrwałego milczenia. [przypis redakcyjny]kameduli — [nazwa] od miejscowości Camaldoli we Włoszech: zakonnicy zmienionej reguły św. Benedykta. [przypis redakcyjny]Kameldoł — Camaldoli w Apeninach, słynny klasztor, kolebka kamedułów. [przypis redakcyjny]kamelizować a. kameryzować — wysadzać drogimi kamieniami. [przypis redakcyjny]kamelizowaną — wyd. lwow[skie] ma: kameryzowaną. [przypis redakcyjny]kamelorowy a. kamelarowy (niem. Kameelhaar) — z wełny wielbłądziej. [przypis redakcyjny]Kameny — Muzy. [przypis redakcyjny]kameryzowaną — wysadzaną drogimi kamieniami. [przypis redakcyjny]Kamicione de Pazzi — zabił Ubertina, swojego krewnego. [przypis redakcyjny]kamień boloński — spat, odmiana baru, czyli barytu, znajdująca się blisko Bolonii w górze Paterno. Odmiana ta sproszkowana, ogrzana, a następnie wystawiona na działanie promieni słonecznych, ma własność fosforyzowania, czyli świecenia w ciemności. [przypis redakcyjny]Kamieńca — w książce czytamy „kamienia”, co jest najpewniej błędem, pochodzącym ze złego odczytu rękopisu, bo zamek nazywano zawsze Kamieńcem. [przypis redakcyjny]kamieńc (daw. forma) — 2. przypadek [tj. D.] lm.; kamienic. [przypis redakcyjny]kamień filozoficzny — domniemany środek, który według alchemików średniowiecznych miał posiadać cudowne własności przemiany metali nieszlachetnych w szlachetne. Próby uzyskania kamienia filozoficznego były oczywiście bezskuteczne, przyczyniły się jednak do stworzenia podstaw naukowych chemii. [przypis redakcyjny]Kamień — jest kilkanaście wsi tej nazwy w różnych okolicach Polski; może chodzi o Kamień pod Miechowem, w niedalekim sąsiedztwie, i dlatego nie ma bliższego określenia. [przypis redakcyjny] Chwast zbożowy o purpurowych kwiatach krzyżówka krzyżówka, szarada, hasło do krzyżówki, odpowiedzi, Źródła danych Serwis wykorzystuje bazę danych plWordNet na licencji Algorytm generowania krzyżówek na licencji MIT. Warunki użycia Dane zamieszczone są bez jakiejkolwiek gwarancji co do ich dokładności, poprawności, aktualności, zupełności czy też przydatności w jakimkolwiek celu.

chwast zbożowy o purpurowych kwiatach